طبق این آیه شریفه کسی که مومن است هیچگاه برائت را ترک نخواهد کرد و لو اینکه نسبت به نزدیکانش باشد و کسی که برائت ندارد مومن نیست.
لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشیرَتَهُمْ أُولئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الْإیمانَ وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (22)سوره مجادله
چند نکته:
تبری از اصول تشیع است و در بین اعیاد (فطر، اضحی، مبعث، غدیر، جمعه) که همگی برای تولی هستند یک روز هم برای این عید قرار داده شده که آن روز نهم ربیع الاول است. اولا تبری با تقیه منافاتی ندارد و ما باید در عین اینکه تبری داریم تقیه هم داشته باشیم یعنی همان کاری که ائمه اطهار می کردند و ما می بینیم که ائمه اطهار تبری را همراه با تقیه داشتند به طوری که با تبری هیچ گزندی به شیعیان وارد نمی شد. بیشتر مشکلات امروز جامعه ما مثل کشتار شیعیان از تبری نیست بلکه از ترک تبری و ترک تقیه است این حرف که می گویند ما بخاطر تبری داریم کشته می دهیم مثل همان حرفی است که دشمنان تشیع می گفتند که شما با قصاص دارید کشتار و کینه ها را بیشتر می کنید و بزرگان ما جواب دادند که بلکه موضوع کاملاً برعکس است یعنی با قصاص است که جلوی کشتار گرفته می شود و حیات رخ خواهد نمود. در مورد تبری هم همین است که اگر ما تبری را درست و حسابی داشتیم هیچگاه اینگونه ذلیلانه کشته نمی شویم. در دوران حضور ائمه در بین مردم خصوصا در زمان امیرالمومنین بارها شاهد بودیم که مردم به علت ترک برائت و کوتاه آمدن در مقابل منافقین چگونه هم امام را از دست دادند و هم ذلیلانه اسیر و کشته و زخمی شدند. البته باز هم می گوییم که تبری با تقیه هیچ منافاتی ندارد. ثانیاً روز نهم ربیع روز تبری است یعنی اگر عمر بن خطاب هم کشته نمی شد باز هم در این روز باید از دشمنان خدا رسول و امامان تبری جست. و از حکمت بالغه الهی است که در این روز بسیاری از مستکبران و منافقان به درک رفته اند و خواهند رفت. ثالثاً تبری با فحش و لغو و لهو هیچ دنسبتی ندارد . متأسفانه هنوز معنای برائت درست جا نیافتاده و بیشتر مردم گمان می کنند که برائت اولاً فقط در لفظ است و برائت عملی را نمی دانند که چیست ثانیاً گمان می کنند که برائت فحش و کلمات زشت داشتن است. در حالی که برائت دوری جستن از بدی و بدان است و این هم زبانی است هم عملی است هم عقیدتی است هم خُلقی است.
[ چهارشنبه 93/10/10 ] [ 12:13 عصر ] [ فتیان ]